wtorek, 29 stycznia 2013

Niebo przełomu stycznia i lutego 2013

koniunkcja Księżyca i Spiki (Panna) widziana z Polski
Wieczorem, tuż po zmierzchu w dalszym ciągu można obserwować Marsa, ale tak będzie jeszcze tylko przez kilka tygodni, ponieważ już całkiem blisko Marsa znajduje się Słońce (oba ciała niebiańskie znajdują obecnie się w tym samym gwiazdozbiorze Koziorożca, ale pod koniec tygodnia Mars przejdzie do Wodnika; Słońce zrobi to samo w połowie lutego). Obecnie Mars znajduje się nieco mniej niż 18° od Słońca i ta odległość będzie się zmniejszać aż do 18 kwietnia, kiedy Mars znajdzie się w koniunkcji ze Słońcem.

wtorek, 22 stycznia 2013

Niebo w ostatnim tygodniu stycznia 2013r.

Wieczorem koło g. 20:00
W najbliższych dniach Księżyc przejdzie od gwiazdozbioru Byka do gwiazdozbioru Raka. Pierwsze dwie konstelacje zajmują spory obszar nieba i przejście przez nie zajmie Księżycowi po kilka dni. Do końca tygodnia będzie rosła faza Księżyca i będzie on przebywał nad horyzontem przez coraz większą część nocy.

Pierwszą noc tego tygodnia Srebrny Glob spędzi w zachodniej części gwiazdozbioru Byka. Wieczorem jego faza wynosić będzie 75%, a 5,5 stopnia na północ od niego znajdować się będą Plejady - znana gromada otwarta gwiazd. Jednocześnie nieco mniej niż 5° na wschód od Księżyca świecić będzie bardzo jasny Jowisz. Razem te trzy ciała niebiańskie będą zatem tworzyć prawie trójkąt równoramienny, ponieważ odległość między Plejadami a Jowiszem jest obecnie o prawie 3° większa.

czwartek, 10 stycznia 2013

Niebo w tym tygodniu (7-13 stycznia)

Wenus i Księżyc - wieczorem
W pierwszej połowie tygodnia na porannym niebie oprócz Saturna i Wenus świecić będzie zbliżający się do nowiu Księżyc. W poniedziałek 7 stycznia 45 minut przed wschodem Słońca (na tę porę wykonane są mapki animacji) Srebrny Glob będzie miał fazę 27% i będzie prawie górował na wysokości około 20°. Bardzo dobrze powinno być widoczne światło popielate Księżyca.

Natomiast mniej więcej 6° na południowy wschód od naturalnego satelity Ziemi świecić będzie coraz lepiej widoczny Saturn. Planeta z pierścieniami przebywa na pograniczu gwiazdozbiorów Wagi i Panny, górując o świcie na wysokości mniej więcej 25°. Saturn świeci obecnie z jasnością +0,6 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza ma średnicę 16". Przez lornetki można próbować dostrzec Tytana - najjaśniejszy księżyc planety, który świeci z jasnością +8,7 magnitudo. Jego maksymalna elongacja (tym razem wschodnia) przypada w sobotę 12 stycznia i wtedy jego obserwacje będą najłatwiejsze.

środa, 12 grudnia 2012

Niebo 12-12-2012

Kolejny tydzień grudnia będzie ostatnim w tym roku, w którym Słońce będzie zachodzić coraz wcześniej (choć dzień się wciąż będzie skracał). Począwszy od przyszłego tygodnia Słońce zacznie zachodzić coraz później, aby ostatniego dnia roku schować się pod horyzont 10 minut później niż teraz. Obecnie mamy najdłuższe noce w ciągu roku, a dzięki temu dużo czasu na obserwacje tego, co dzieje się poza Ziemią.

Tak samo, jak w zeszłym tygodniu najciekawiej jest przed świtem. Wciąż można obserwować trzy jasne planety Układu Słonecznego: Wenus, Saturna i Merkurego, do których dołączy Księżyc w fazie bardzo cienkiego sierpa. Każda z planet świecić będzie na tle innego gwiazdozbioru: Saturn na tle Panny, Wenus na tle Wagi, zaś Merkury - na tle Skorpiona.

niedziela, 9 grudnia 2012

Niedzielny spacer z Westą

Dla obserwacji planetoidy to najlepszy czas gdy jest w opozycji. W najbliższą niedzielę (dzisiaj) w opozycji znajdzie się planetoida Westa. Dzięki temu, w dobrych warunkach, będzie można ją dojrzeć nawet gołym okiem - poinformował PAP dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie.

poniedziałek, 3 grudnia 2012

Niebo ... Mikołaja 2012

Przez całą noc świeci bardzo jasny Jowisz, który w poniedziałek 3 grudnia znajdzie się w opozycji do Słońca. Z tego powodu Jowisz porusza się po niebie z maksymalną prędkością kątową ponad 8'/dobę i jak zawsze w okresie opozycji jest to ruch wsteczny, czyli ze wschodu na zachód. Obecnie Jowisz świeci z jasnością -2,8 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza ma średnicę 48". Największa planeta Układu Słonecznego świeci obecnie prawie na linii łączącej Aldebarana z Capellą, niecałe 5° od pierwszej z wymienionych gwiazd.