Nieba nad głową do 14 marca 2013

PanSTARRS - mapka, J.Wiland

Kometa PanSTARRS-u (tradycyjnie nazwy komet w naszym kraju są w dopełniaczu: kometa Halleya, Kohoutka, itd. Dlatego również: PanSTARRS-u, czy ISON-u) wzięła swoją nazwę od skrótu nazwy projektu astronomicznego, dzięki któremu odkryto ją dwa lata temu i do niedawna była bardzo dobrze widoczna z półkuli południowej, ale po przejściu przez peryhelium 10 marca przeszła na półkulę północną i szybko oddala się od Słońca. Na początku tygodnia będzie ona zachodzić prawie równo ze Słońcem, ale już pod koniec tygodnia powinna być bardzo dobrze widoczna z naszego kraju.

Niebo za oknem początkiem marca 2013

kometa PNASTARS 2013 rok

Księżyc powoli zbliża się do nowiu, który w tym miesiącu będzie miał miejsce w przyszły poniedziałek 11 marca. Do tego czasu będzie można śledzić, jak Srebrny Glob przemierza najbardziej na południe wysuniętą część swojej orbity, każdej kolejnej nocy wschodząc wyraźnie później i nie wznosząc się wyżej niż jakieś 20° nad horyzont w momencie przejścia przez południk lokalny. Do niedzieli 10 marca Księżyc odwiedzi gwiazdozbiory Skorpiona, Wężownika, Strzelca i Koziorożca, mijając po drodze kilka jasnych gwiazd, jedną z nich zakrywając.

Niebo za oknem w III tygodniu lutego 2013

Niebo w III dekadzie lutego 2013r.

Ostatni tydzień lutego niesie se sobą mała nadzieję na poprawę pogody. Wszystko za sprawą przedwiośnia, którego wszyscy niecierpliwie wypatrujemy. Choć zima to najlepszy okres dla astronomii to tym razem nie dane nam było nasycić oczu widokami gwieździstego nieba.

Na początku tygodnia jest jeszcze szansa na odnalezienie Merkurego nisko nad zachodnim horyzontem, ale nie będzie to łatwe zadanie (tak, jak by to było w zeszłym tygodniu, gdyby nie było chmur), ponieważ jasność planety będzie już mała, a dodatkowo Merkury będzie świecił bardzo nisko nad horyzontem. Próby odszukania Merkurego można podejmować w zasadzie tylko w poniedziałek i wtorek, co jest pokazane na animacji, która przedstawia widok zachodniego widnokręgu na 45 minut po zachodzie Słońca.

Niezwykły warkocz komety C/2012 S1

Kometa McNaught w 2007 roku.

Jesienią i zimą tego roku ujrzymy najprawdopodobniej najjaśniejszą kometę od setek lat. Naukowcy śledzą każdy jej ruch i już zaobserwowali, że jej warkocz jest wyjątkowo długi. Co to może oznaczać?

Jedna z najjaśniejszych komet w spisanej historii ludzkości to nie lada gratka dla naukowców.

Dlatego nie powinno nas zaskakiwać, że kometa Nieuski-Nowiczonok (ISON, C/2012 S1) będzie na językach astronomów przynajmniej przez następny rok.

Niebo przełomu stycznia i lutego 2013

koniunkcja Księżyca i Spiki (Panna) widziana z Polski

Wieczorem, tuż po zmierzchu w dalszym ciągu można obserwować Marsa, ale tak będzie jeszcze tylko przez kilka tygodni, ponieważ już całkiem blisko Marsa znajduje się Słońce (oba ciała niebiańskie znajdują obecnie się w tym samym gwiazdozbiorze Koziorożca, ale pod koniec tygodnia Mars przejdzie do Wodnika; Słońce zrobi to samo w połowie lutego). Obecnie Mars znajduje się nieco mniej niż 18° od Słońca i ta odległość będzie się zmniejszać aż do 18 kwietnia, kiedy Mars znajdzie się w koniunkcji ze Słońcem.

Niebo w ostatnim tygodniu stycznia 2013r.

Wieczorem koło g. 20:00

W najbliższych dniach Księżyc przejdzie od gwiazdozbioru Byka do gwiazdozbioru Raka. Pierwsze dwie konstelacje zajmują spory obszar nieba i przejście przez nie zajmie Księżycowi po kilka dni. Do końca tygodnia będzie rosła faza Księżyca i będzie on przebywał nad horyzontem przez coraz większą część nocy.

Pierwszą noc tego tygodnia Srebrny Glob spędzi w zachodniej części gwiazdozbioru Byka. Wieczorem jego faza wynosić będzie 75%, a 5,5 stopnia na północ od niego znajdować się będą Plejady - znana gromada otwarta gwiazd. Jednocześnie nieco mniej niż 5° na wschód od Księżyca świecić będzie bardzo jasny Jowisz. Razem te trzy ciała niebiańskie będą zatem tworzyć prawie trójkąt równoramienny, ponieważ odległość między Plejadami a Jowiszem jest obecnie o prawie 3° większa.

Niebo w tym tygodniu (7-13 stycznia)

Wenus i Księżyc - wieczorem

W pierwszej połowie tygodnia na porannym niebie oprócz Saturna i Wenus świecić będzie zbliżający się do nowiu Księżyc. W poniedziałek 7 stycznia 45 minut przed wschodem Słońca (na tę porę wykonane są mapki animacji) Srebrny Glob będzie miał fazę 27% i będzie prawie górował na wysokości około 20°. Bardzo dobrze powinno być widoczne światło popielate Księżyca.

Natomiast mniej więcej 6° na południowy wschód od naturalnego satelity Ziemi świecić będzie coraz lepiej widoczny Saturn. Planeta z pierścieniami przebywa na pograniczu gwiazdozbiorów Wagi i Panny, górując o świcie na wysokości mniej więcej 25°. Saturn świeci obecnie z jasnością +0,6 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza ma średnicę 16". Przez lornetki można próbować dostrzec Tytana - najjaśniejszy księżyc planety, który świeci z jasnością +8,7 magnitudo. Jego maksymalna elongacja (tym razem wschodnia) przypada w sobotę 12 stycznia i wtedy jego obserwacje będą najłatwiejsze.